به تاریخ بگو برود بمیرد!
سال پنجم-(دوره ی جدید)-شماره ی سی و یکم-بها:5 دقیقه
بسم الله
تاریخ برای ملت ما چه جایگاهی دارد؟اصلا جایگاهی دارد؟؟!
به تاریخ بگو برود بمیرد!
مشق شب:گذشته ها نگذشته...به فکر آینده باش! امام حسن(علیه السلام)فرمودند: اى بندگان خدا!از عبرت ها پند گیرید و از اثر گذشتگان متوجه شوید و به وسیله نعمت ها از نافرمانى خدا باز ایستید و از پندها سود برید. تحف العقول ،ص239 |
خیلی تعجب نکنید. یعنی از دیدن میان تیترها -خدای ناکرده- یک وقت چشمانتان از حدقه نزند بیرون. مادرم می گفت:«در این سی سال هر چه که دلت بخواهد دیدیم. از ترور و فتنه و آشوب و شورش گرفته تا تظاهرات و وعده و امید و بیم.» نمی دانم چرا حرف هایش را -استثنائا- خیلی خوب فهمیدم! انگار در همین چهار پنج سالی هم که از سن -مثلا- بلوغ سیاسی ما می گذرد، همه ی این ها را که مادر گفت دیده ایم. راستی! چرا؟
اشتباه نخست:بنی صدر؛صد در صد!
انقلاب که پیروز شده بود، همه جوگیر بودند. ملت عزم شان را جزم کرده بودند که تا همین دو سه ماه آینده برسند به آن مدینه ی فاضله ای که باید. دائم امام می گفت که این جمهوری اسلامی کار دارد تا بشود جمهوری اسلامی. اما... .
مادر می گفت از نماز جمعه که برمی گشتیم -همان سال های اول- صدای مرتضوی -همان وزیر شعار خودمان- در گوش همه می پیچید که:بنی صدر صد در صد؛رجوی صفر درصد. مردم هم تکرار می کردند. مردم بنی صدر را برای نمره ی بیست خواستند و به او رای دادند. وقتی هم آقای بنی صدر آمد روی کار و یواش یواش اشتباهات اش رو شد، ملت یکی یکی رفتند کنار. تا وقتی از آب درآمد که این بابا اصلا منافق است.
در این جا مهم بنی صدر نیست. مهم ملت ایران است. اشتباه اول را انجام داد:به بنی صدر با نمره ی عالی رای داد و طبیعتا از او انتظار نمره ی عالی داشت و طبیعتا تحمل خطاهای آقای صد در صدی را نداشت.به همین سادگی!
اشتباه دوم:خمینی و خامنه ای،خاتمی!
سال 1376 است. خیلی از اشتباه نخست نگذشته است. یعنی ملت باید یادشان باشد آن خاطره ی تلخ را. به سید محمد خاتمی رای می دهند. اما باز هم با نمره ی بیست. روی کار می آید. هشت سال خدمت می کند و بعد می رود. ملت از او ناراضی هستند. خیلی از آن هایی که به رئیس جمهور محبوب شان رای داده اند، از رای خود پشیمان اند. چرایی اش را در بند قبل بخوانید.
در این جا مهم سیدمحمد خاتمی نیست. مهم ملت ایران است. اشتباه دوم را انجام داد:به سیدمحمد خاتمی با نمره ی عالی رای داد و طبیعتا از او انتظار نمره ی عالی داشت و طبیعتا... .
اشتباه سوم:او رجایی زمان ماست!
سال 1384؛ پس از هشت سال ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی، محمود احمدی نژاد با رای مردم روی کار می آید. هنوز ده سال از اشتباه دوم نگذشته است. حافظه ی تاریخی ملت ایران نباید آن را فراموش کرده باشد. اما احمدی نژاد هم با نمره ی بیست رای می آورد و رئیس جمهور می شود. هنوز چهار سال اول تمام نشده، خیلی از دو آتشه هایی که به دکتر رای داده اند، از رای شان برگشته اند. چرایی اش را اگر بنشینید و صد سال هم فکر بکنید نمی توانید پیدا کنید،چه برسد در بند قبل و قبل تر!
در این جا مهم محمود احمدی نژاد نیست. مهم ملت ایران است. اشتباه سوم را انجام داد:به محمود احمدی نژاد با نمره ی عالی رای داد و طبیعتا... .
و این دور تسلسل تا کی...؟
تا وقتی تاریخ و گذشته برای ملت ما ارزش نداشته باشد.آن وقت باز هم باید ببینیم کسی روی کار می آید و توسط عده ای آن قدر بالا می رود که برای آن ها می شود خدا، و برای عده ای آن قدر پایین می آید که کم ترین هم نیست. آن وقت است که «نقد» در مملکت ما می میرد. به همین سادگی!
توضیح:در این نوشتار به هیچ وجه تکیه بر روی افرادی که نام آن ها در متن آمد نیست، بلکه فقط و فقط مقصد این بود که رفتاری از هزاران رفتار ملت ایران بازشناسی شود. به همین سادگی!
و...آن ها:با تشکر از دوستان خوب و مهربانی که به حقیر و این وبلاگ لطف کردند:
وبلاگ همقطاری سلام -- وبلاگ شب های شعر شاعر شنیدنی است -- وبلاگ سرزمین نور -- وبلاگ طلب وصل -- وبلاگ محبین14 -- امیر -- وبلاگ خیزران -- ناشناس -- وبلاگ خط سوم -- وبلاگ انجمن مجازی ایران -- وبلاگ خاک انداز -- وبلاگ یاران ناب -- وبلاگ من خلوت نشین -- وبلاگ عروج -- وبلاگ یا علی مولا -- وبلاگ طعم عسل
چقدر عجیبه..........!
خدا و هدایتهایش همراه بی دریغ هر لحظه تان.